Het is weer officieel herfst in Nederland. Na de vele zonnige -en soms zelfs snikhete- dagen van de afgelopen maanden, zitten we inmiddels midden in de grijze natte- en al snel ook weer donkere dagen. De bladeren vallen van de bomen en zo liggen de voet- en fietspaden ook vol met eikeltjes en kastanjes. Echt Herfst!

Het wandelen dat in het voorjaar en de zomer zo heerlijk en veelvuldig is gedaan verplaatst zich vanzelf naar binnen. Heerlijk gezamenlijk de krant lezen, een potje schaken of dammen, sjoelen of bridgen. Gezellig bijkletsen voor de open haard met een kop warme chocolademelk met slagroom. 

De gerechten op het menu wisselen mee. Van een frisse zomerse salades naar stamppotten met worst en over een poosje ook weer wildgerechten met bessensaus. En zoals het gesprek van de dag maandenlang ging over warm, plakkerig en zweterig weer, gaat het nu over de regen en de wind. 

Nog even wachten en dan komt de kou en hopelijk zelfs de vorst. Wie weet komt er dit jaar dan toch echt weer eens die Elfstedentocht? Als dat zo zou zijn dan maken we daar zeker een bijzonder feest van. Binnen, dat wel, voor de televisie, dat ook. Warmpjes en zoals het ‘hoort’ met een glaasje Berenburger en een Friese koek. Ach… zo zien we maar weer dat elk seizoen zo zijn voor- en nadelen heeft. 

Zoals ieder jaar vraag ik u met herfst of u de oudere medemens een handje helpt. Bijvoorbeeld de dame of heer die met een rollator of stok loopt en in de schemering niet altijd alles even scherp ziet. Draag even een tas naar de auto. Gun deze persoon het parkeerplaatsje waar u eigenlijk voor stond te wachten. En maak een praatje in de rij bij de supermarkt. In de donkere dagen is eenzaamheid meer op de voorgrond dan in het voorjaar en de zomer als alles er vriendelijker uitziet.