Het werken en leven in een zorgvilla brengt met zich mee dat er, vaker dan in het leven van een gemiddeld mens, afscheid genomen moet worden als gevolg van overlijden. De bewoners die in de zorgvilla wonen zijn op leeftijd en hebben vaak meerdere gezondheidsproblemen. Het overlijden komt soms onverwachts, maar in andere gevallen kan de familie zich hierop instellen en nog kostbare en waardevolle tijd met de bewoner doorbrengen tot het moment van overlijden.
Er wordt mij weleens gevraagd of het niet moeilijk is dat er bewoners overlijden. Ja, dat is moeilijk. En tegelijk, en dat is weleens lastig uitleggen, heeft het ook een bijzondere kant. Bij een naderend afscheid komen er gesprekken naar voren die intens, eerlijk en intiem zijn. Kwetsbaarheid, aanvaarding en rust zijn ook woorden die in mij naar boven komen. Het contact met de familie in de laatste dagen/ uren. De inzet van alle collega’s om ook de laatste dagen en uren zo prettig mogelijk en met respect te laten verlopen. Juist een familie meer met rust laten, extra kopjes koffie naar boven brengen of een glas wijn, een arm om iemand heen, herinneringen ophalen, gastvrij zijn, de kok vertellen dat er extra gasten zijn voor het diner etc.
En dan komt het moment van afscheid uit de zorgvilla. Ook hierin is een ieder vrij om het op zijn of haar manier te doen. Een uitgeleide (alle collega’s staan dan bij de entree en zijn stil als de bewoner voor de laatste keer de zorgvilla verlaat) is mogelijk, de vlaggen hangen halfstok indien men dit wenst. De condoleance kan binnen de zorgvilla georganiseerd worden op een manier dat het voor de naasten van de overleden bewoner naar wens is en de andere bewoners hier geen hinder van ondervinden.
En dan de uitvaart, in de kerk, crematorium, in de zorgvilla, een ieder geeft hier zijn of haar eigen invulling aan. Wat ik persoonlijk mooi vind tijdens de uitvaart is dat ik iemand dan nog beter leer kennen. Ik bedoel hiermee dat ik iemand leer kennen zoals deze was in de periode voordat hij of zij in de zorgvilla kwam wonen. Verhalen van kinderen en kleinkinderen hoe opa of oma, vader of moeder vroeger was. Hoe heeft iemands leven zich voltrokken. En natuurlijk zijn er op elke uitvaart momenten dat alle aanwezigen in lachen uitbarsten om herkenbare grapjes, anekdotes etc. Voor mij is het waardevol en bijzonder om hierbij aanwezig te mogen zijn, de periode af te sluiten en met respect stil te staan bij het overlijden van een bewoner.
Ik hoop dat de bewoners van zorgvilla Craenenbroeck in een zo goed mogelijke gezondheid lang mogen genieten van het leven in de zorgvilla. En ik beloof een ieder dat, mocht het einde nabij zijn, wij er met alle collega’s van de zorgvilla alles aan zullen doen om het voor de bewoner en voor de familie een waardige en respectvol einde te laten zijn. Voor de bewoners die een echtgenoot of echtgenote achterlaten kan en wil ik beloven dat wij met alle collega’s goed voor deze persoon zullen zorgen. Wij zullen blijven praten over de overledenen om op deze wijze eer te doen aan hun leven.