Vrijheid, knuffelen, ongelimiteerde hoeveelheden bezoek en de horeca weer open. Zo maar wat dingen die mij te binnen schieten als ik denk aan wat ik iedereen wens voor 2021. Ik hoop dat een gelukkig nieuwjaar er weer ongeveer zo uit kan gaan zien. Een beetje terug naar het ‘oude normaal’.
En natuurlijk het allerbelangrijkste, gezondheid, en daarmee ook het naar de achtergrond verdwijnen van het coronavirus. Als dat gebeurt dan wordt automatisch de druk op de zorg minder. Hoewel dat voor de ziekenhuizen ook betekent dat zij de opgelopen achterstanden nog moeten inlopen en zal de druk daarom niet meteen weg zijn. Maar als we het positief bekijken dan zal de druk voor de ziekenhuizen in ieder geval niet meer buitenproportioneel toenemen.
Knuffelen. Zo vaak als je wilt en zonder bang te hoeven zijn om dat onzichtbare virus over te dragen. Wat zal dát ongelofelijk fijn zijn. En gewoon weer iemand even een geruststellende hand op de schouder kunnen leggen of iemand knuffelen als deze geëmotioneerd raakt. Jezelf weer ‘normaal’ voorstellen door iemand een hand te schudden. Niet op geforceerde afstand hoeven praten. Zonder mondkapje het leven door en niet ieder winkelbezoek hoeven starten met het desinfecteren van de handen.
Het oude normaal
Als ik dit zo typ dan lijkt het allemaal al zo lang geleden. Terwijl wij allemaal een jaar geleden volstrekt geen idee hadden wat ons te wachten stond. En volgens mij denken we over een jaar uiteindelijk ook terug met het gevoel dat het weer heel snel ‘normaal’ geworden is. Maar voor het zover is moeten we met zijn allen nog wel wat serieuze hobbels nemen.
Ten eerste het vaccin. Wie laat zich wel en wie niet vaccineren. Bereiken we met elkaar een goede vaccinatiegraad waardoor er een groepsimmuniteit ontstaat? Kunnen we daarmee de kwetsbaren genoeg beschermen?
En dan hopelijk ook snel het afbouwen van de maatregelen en het testen. Weer langzaamaan uit de diverse vormen van de lockdown komen. De winkels, horeca, theaters, terrassen weer open. Zullen we weer op vakantie gaan? En is dit dan net zo massaal als voorheen? Gaan we voorzichtiger om met de wereld, het voedsel, de grondstoffen en het uitbesteden van werkzaamheden, productie etc.? Hoe snel herstelt de economie zich? Hebben kinderen, pubers en de studerende jongeren geen achterstanden opgelopen die niet meer in te halen zijn? Of zijn we met zijn allen toch een stuk flexibeler dan iedereen had gedacht?
Er gloort hoop
Veel vragen waar nog geen antwoorden op zijn. En tóch voel ik dat we het grootste deel van deze vervelende, verwijderende, vrijheid beperkende tijd achter de rug hebben. Er is al een klein lichtpuntje zichtbaar aan het einde van de tunnel. Er zijn opties, ongeacht of iemand deze wel of niet aanpakt. Er gloort hoop en hoop doet leven.
Laten we dan ook hopen dat het komende jaar positiever en beter wordt dan het afgelopen jaar. En laten we met elkaar de positieve veranderingen uit het afgelopen jaar vasthouden. We kunnen meer aan dan dat we van tevoren gedacht hadden. Met elkaar staan we sterk, heel erg sterk, zo is gebleken.
Gelukkig nieuwjaar
We moeten elkaar blijven helpen, blijven omkijken naar elkaar en blijven realiseren dat ieders inbreng belangrijk is voor het geheel. En laten we het komende jaar weer genieten van alles wat een jaar geleden nog zo vanzelfsprekend was, maar waarvan we nu weten dat het eigenlijk heel bijzonder is.
Ik wens iedereen een fantastisch, gezond, mooi, heerlijk en gelukkig nieuwjaar toe.